| |
Σαράντα χρόνους
Μαθήτρια σε γνώρισα και στην ζωή καθόρισα,
εσένα μόνο ταίρι.
Έτσι ξοδεύω τον καιρό, χωρίς ποτέ μου να χαρώ,
χειμώνα ή καλοκαίρι.
,
Εγω για σένα έλιωνα, και την ζωή μου έδινα,
για ένα αγάπης βλέμμα.
Περνούν τα χρονιά δίσεκτα, όλα τριγύρω ύποπτα,
όλη η ζωή μου ψέμα.
Σαράντα χρόνους καρτερώ, τρελή γυρίζω και ρωτώ,
η αγάπη μας που πήγε:
ήμουνα νια που μ’ άφησες, αναίτια με παράτησες,
άδικα σου πα φύγε.
Παλάτια κτίσαμε σαθρά, τα γκρέμισε η φουσκονεριά
και τώρα ζω στο νοίκι.
Σκληρός ο πόνος τιμωρός , πληρώνει πάντα ο μωρός,
υπάρχει θεία δίκη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
