| |
Κι είναι η ζωή ένα
χαμένο τρένο
που τρέχει σαν τον
άνεμο
μέσα στα βάθη
της αιωνιότητας
δύσκολα το βλέπει
ανθρώπου μάτι
κι οι πόρτες του
είναι γερά σφαλισμένες
όπως τα βλέφαρα
της κοιμωμένης
πριγκίπισσας
σ' εκείνο το μεγάλο
πύργο
που λέγεται όνειρο.
Κι εγώ είμαι απλά
μια περαστική
ήρθα για να φύγω
δεν έχω κάτι πολύτιμο
να δώσω
ούτε περιμένω
θησαυρό φεύγοντας
από εδώ να πάρω
κι όμως νιώθω ότι
πλησιάζω
το χαμένο τρένο
κάθε φορά που
κοιτάω τα δικά σου μάτια
πρίγκηπά μου
γιατί το ξέρω
ότι γενήθηκα για να
σε συναντήσω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
