| |
Υπάρχουνε ψυχές που όλο σου λείπουν τους λες
Μα δεν θυμόσουν ότι ζωντανές ήταν
Τώρα κοιτάς με αγωνία το χθες
Για να θυμάσαι ότι τις ξέχασες φίλε όσο υπήρχαν
Γιατί αυτές έφυγαν και εσύ μένεις ακόμα εδώ
Ακόμα εδώ να τις τιμάς
Για να προσεύχεσαι εκεί που θα ναι να' ναι ζεστά
Να'ναι υπέροχα, απλά εσύ τις ξεχνάς
Τόσοι που έφυγαν, παράπονο ότι ξέχασαν
Τα ίδια τους τα παιδιά που ανέθρεψαν
Τόσοι που γέλασαν όταν πλάτη γυρίζαν
Τόσοι που κλαίγαν και καλά όταν μάθαν ότι απήλθαν
Εγώ βαρέθηκα, τα δάκρυα σας ψεύτικα
Το γέλιο σας φωτιά που κάίει μια πύρινη λαίλαπα
Γιατί φρικάρω όταν σκέφτομαι ότι θα με σκεφτείς
Όταν δεις πως δεν θα με ξαναδεις γιατί πέθανα
Γιατί αυτοί είστε!
Μια ζωή να προσποιείστε
Μια ζωή να μιμείστε άτομα που δεν είστε
Μια ζωή θυμάστε όταν κλείσει η ψυχή του ανθρώπου
Και δείτε κολλημένο το χαρτί στην άκρη του δρόμου
Για αυτό φρικάρω! γιατί μια μέρα όπως όλους αυτούς θα σαλπάρω
Και φοβάμαι μόνο υποκρισία μην πάρω
Ότι τάχα μ'αγαπήσαν, τάχα με φροντίσανε
Τάχα με θυμήθηκαν και δακρύσανε
Τάχα με νιώσανε! τάχα θα με θυμούνται
Τ'άχα με λίγους σας και τώρα τ'άχω με όλους
Τ'άχα με ξέρανε και τώρα με αρνιούνται
Τάχα μ'εκτίμησαν μα μ'άφησαν στους δρόμους
Δεν θα σου δώσω συμβουλή, ούτε με νοιάζει
Εγώ όποιον αγάπησα το χει να το φυλάζει
Να τον δω μια φορά ακόμα να χαμογελάσει
Και να φύγει ευτυχισμένος όταν ή ωρα του έχει φτάσει
Εγώ βαρέθηκα, τα δάκρυα σας ψεύτικα
Το γέλιο σας φωτιά που κάίει μια πύρινη λαίλαπα
Γιατί φρικάρω όταν σκέφτομαι ότι θα με σκεφτείς
Όταν δεις πως δεν θα με ξαναδεις γιατί πέθανα
Γιατί αυτοί είστε!
Μια ζωή να προσποιείστε
Μια ζωή να μιμείστε άτομα που δεν είστε
Μια ζωή θυμάστε όταν κλείσει η ψυχή του ανθρώπου
Και δείτε κολλημένο το χαρτί στην άκρη του δρόμου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
