| |
Νύχτες ηδονικές κι ανώφελα ξοδεμένες, σαν το ρίγος που προσφέρει στα γρανάζια της κοινωνικής μηχανής ο σημερινός ποδοσφαιρικός θρίαμβος, περνούν απ'το μυαλό μου καθώς περιδιαβαίνω. Ένας άνεμος ισχνός σαν το γερασμένο κορμί της δικαιοσύνης που καρτερούν οι χειραγωγημένοι, στέκεται ανίκανος να παράγει την μουσική που λάτρεψαν οι ποιητές και κρύβεται ντροπιασμένος στα στήθια μου, δικαιολογώντας την ανημπόρια του με την κοινή, σύγχρονη πεποίθηση πως εκτελεί το χρέος του.
Στην πραότητα τούτης της μεταμεσονύκτιας στιγμής, κάποιαν ανάμειξη θαρρώ πως έχουν οι ανίερες σκέψεις που επιτέλους κατόρθωσα ν'αποδεχθώ. Ο πόλεμος είναι επιζήμιος γιατί οι μάχες του καταστρέφουν περίπου όπως τα διλήμματα. Την μαγευτική ηρεμία της παράδοσης στον κατακτητή, που ο τίτλος του κυρίως τον κάνει ανίερο, δεν την γνώρισαν πολλοί. Την εξαίσια γοητεία της ελευθερίας γι'αδιαφορία στο καθιερωμένο ξορκίζει η μητέρα των πολέμων και των ηρώων, η ηθική. Ήρωες αυτοί που την αρνήθηκαν, ήρωες κι αυτοί που την διαφύλαξαν.
Εγώ με θέρμη παραδίνομαι σε τούτον τον κατακτητή, αγαπητέ, καθώς περιδιαβαίνω. Στο χέρι σου η απόφαση του τίτλου που μου αρμόζει όμως έχε κατά νου πως φοβάμαι τις μάχες και πως έλκομαι απ'το κακό, μα η δικαιολογία μου είναι άλλη: Πως το γνωρίζω. Με μεθά με το νέκταρ της ματαιότητας η σκέψη πως η ορκισμένα δική μου ιδρώνει στις παλάμες ενός άλλου. Εκείνος ο όρκος ήταν μιαν απερίγραπτη στιγμή κι ετούτος ο ιδρώτας είναι η εξήγηση των δικών μου σφαλμάτων, προς τι λοιπόν να την πολεμήσω; Οι όμορφες στιγμές κρατούν τις δάφνες τους επειδή δεν είναι για πάντα καθώς η αιώνια ομορφιά δεν γνώρισε ακόμη ομορφιά, τουλάχιστον ωσότου αποδειχθεί πως δεν ήταν αιώνια. Οι όρκοι σκορπούν αυτή τους την ευχαρίστηση εξαιτίας της γνώσης πως μόνο κρυφά θα πατηθούν. Προς τι λοιπόν να την πολεμήσω;
Ο αέρας φαίνεται πως βρήκε την χαμένη του ισχύ και παίζει μια μονότονη μελωδία. Ως ήρωας, καμιάν ανάγκη πια δεν έχει να κρύβεται στα πνευμόνια μου, ευτυχώς, κι έτσι την θέση του δίνω στο τσιγάρο που πολύ περισσότερο συμπαθώ. Ελπίζω πως στα λημέρια της αγαπημένης μου δεν θα φυσά να της διακόψει τον ιδρώτα και πως δεν θα με απασχολήσει για πολύ ο μαλάκας που μου γνέφει, καθώς περιδιαβαίνω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
