| |
Κοιτάζω απ' το παράθυρο
το κενό
της άδειας ετούτης ημέρας
πόσο ψεύτικο
μοιάζει το δάκρυ
απλωμένο πάνω
στο τζάμι
μονάχη η τριανταφυλλιά
δεν ανθίζει
χρειάζεται τον ήλιο
για οδηγό
και τ' αγκάθια της
για να τον προστατεύει
από τα πέπλα της νύχτας.
Μονάχη βαδίζω στη σιωπή
και ψάχνω το αίμα μου
να βρω
για να υπάρξω
μέσα σε δρόμους άγριους
και πονεμένους.
Σε ψάχνω μέσα στους
στίχους από τα τραγούδια μου
μέσα στις λέξεις και τις ζωγραφιές μου
σε ψάχνω μέσα στις πόρτες
του μυαλού
και τις πύλες της καρδιάς
σε ψάχνω
γιατί εσύ ήρθες
όπως το φως στη ζωή μου
εκείνη την άνοιξη
και με γέμισες ελπίδα.
Σε ψάχνω μέσα στον ύπνο μου
βρίσκω παρηγοριά σαν
βλέπω τη μορφή σου
στα όνειρά μου
σε ψάχνω
μέσα στα βάθη της ψυχής
μέσα στα λάθη τα παλιά
και τα καινούργια ρόδα
σε κάθε βήμα και κάθε ευχή
αναζητώ το βλέμμα σου.
Μακάρι να 'μουν άρωμα
να μπαίνω στο κορμί σου
να εγκλωβίζομαι εκεί
να μην πονάω πια
γιατί κάθε φορά που με κοιτάς
νιώθω ζωντανή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
