| |
Άκου
τον ψίθυρο της θάλασσας
την πάλη αυτή του κύματος
με τα βράχια
και νιώσε
πόσο άραγε καημό
κρύβει μέσα στη φλέβα του
το νερό
όταν ποτίζει μ' αλμύρα
τα δυο σου χέρια.
Κοίτα
το ολόγιομο φεγγάρι
ξαπλωμένος στη χρυσή
άμμο
για να διακρίνεις στο
βάθος του
ένα κόκκινο ψεγάδι
είναι η δική μου
σκέψη καρφωμένη
στα σπλάχνα
του νυχτερινού ουρανού
που σ' ακολουθεί
όπου κι αν πας.
Κι αν κάποτε
τη μοναξιά αισθανθείς
με τα δόντια της
να σου ματώνει
την καρδιά
μη φοβηθείς
μονάχα
άγγιξε το πρόσωπό σου
απαλά
και θα βρεις
το βλέμμα μου
καρφωμένο στη
σάρκα σου
αιώνια εγκλωβισμένο
στον δικό σου ναό.
Μύρισε
την ομορφιά γύρω σου
και τα λουλούδια
π' ανθίζουν στο πέρασμά σου
πάνω στην άκαρπη γη
και γεύσου
με τον παλμό της γλώσσας
το οξυγόνο
που είναι ποτισμένο
με τη φλόγα του φιλιού μου
γιατί όσο υπάρχω
σε ετούτο τον κόσμο
δεν είσαι μόνος....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
