| |
| | ~* Στης ζωής τις Πύλες *~ |  | | | Πόσο μικρός είσαι Άνθρωπε. Πόσο μικρές οι σκέψεις. Πόσο μεγάλη είναι η Ψυχή, αν δεις, δεν θα τ' αντέξεις | | |
[align=left][B][I]
. . . *~* Στης ζωής τις πύλες *~*
Δυνατές ακούστηκαν φωνές, από ήχο γνωστό
τι να 'ναι άραγε; Βαδίζω προς το άγνωστο . . .
Ακούστηκαν αλαλαγμοί και τι να δω;
Μιά ελπίδα κρεμασμένη, σε απόκρημνο γκρεμό
με την ψυχή στο στόμα, της έτεινα το χέρι
και κόμπο στο λαιμό.
Θέλω μου λέει θέλω ~ θέλω να σωθώ
μ' έχει πολύ ζαλίσει, της απονιάς η πίκρα
σα το θολό ποτό.
Τι θέλεις και το πίνεις; Έλα, σε καρτερώ
δεν θα σ' αφήσω μόνη
με φοβερό καημό.
Μι' αγάπη έχω στη καρδιά, μ' έκανε και πονώ
κι ο χρόνος δεν είναι γιατρός
σ' αυτό τον πηγεμό.
Μια ζάλη μου 'χει φέρει, κραιπάλη στο μυαλό
και μιας βροχής ψιχάλα
μ' έριξε στον γκρεμό.
Δεν θα τα πάμε πια καλά, το βλέπω εμείς οι δυό
να βρεις άλλες ανάσες
και φύγε απ' τον λυγμό
να ζεις και να ελπίζεις σε γαλανό Ουρανό
τ' αστέρια να σου γνέφουν
κι άσε τον στεναγμό.
Πόσο μικρός είσαι Άνθρωπε και φθείρουνε οι σκέψεις
πόσο μεγάλη είναι η ψυχή, αν δεις,
δεν θα τ' αντέξεις !
Γιαυτό λυπών σταμάτησε τις συμβουλές τις κρύες
κοίτα τι θέλει η καρδιά μες "στης ζωής τις πύλες"!
. . . . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | nstoforo@otenet.gr | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
