| |
Απομακρύνεσαι
σαν ήλιος μες το δείλι παραδίνεσαι
στην άμμο σαν αφρός σβήνεις κι αφήνεσαι
απομακρύνεσαι
σαν το πούλι στον ουρανό ν’ ανοίγεσαι
και μες τα σύννεφα ανέμελη να γδύνεσαι.
Λυμένα ζουν και αρμενίζουνε
αυτά τα αισθήματά σου
βρήκα στους δρόμους να ανθίζουνε
του αντίο τα φιλιά σου
απομακρύνεσαι
σιγά σιγά να φεύγεις και να κρύβεσαι
με τη σκιά του φεγγαριού λίγο διακρίνεσαι
απομακρύνεσαι
πόσο λυπάσαι , λες , και ξεμακρύνεσαι
πόσο το θες , μονάχη σου να κρίνεσαι.
Λυμένα ζουν και αρμενίζουνε
αυτά τα αισθήματά σου
βρήκα στους δρόμους να ανθίζουνε
του αντίο τα φιλιά σου
απομακρύνεσαι
πες μου λοιπόν πως υποκρίνεσαι
πες μου λοιπόν , σ΄εμένα απευθύνεσαι
απομακρύνεσαι
δεν έμαθες ποτέ ειλικρινά να δίνεσαι
και μ’ ένα νεύμα μ’ ένα γεια να ντύνεσαι
και μ' άφησες να σε κοιτώ
να απομακρύνεσαι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
