| Ήμουν παιδί αρχές του Ογδόντα
όταν οι γονείς μου έγιναν αιμοδότες
για «Τα παιδιά της Παλαιστίνης».
Δεν καταλάβαινα γιατί ενώ είχαν
δικό τους παιδί, δίνανε το αίμα τους για τα ξένα.
Ήμουν έφηβος όταν για πρώτη φορά
είδα ένα ντοκιμαντέρ για το Ολοκαύτωμα.
Τρόμαξα με την θηριωδία ανθρώπου σε άνθρωπο.
Αναρωτήθηκα τι κάνανε οι άλλοι λαοί.
Απλοί παρατηρητές. Δεν καταλάβαινα την φρίκη.
Άντρας πια με την λίγη γνώση που παρείχαν
τα ΜΜΕ άλλοτε αλήθειες, άλλοτε ψέματα,
ενημερωνόμουν για τα τεκταινόμενα ανά τον κόσμο.
Ακόμα δεν καταλαβαίνω πως «και λεγόμαστε άνθρωποι»
όταν σε πολλά μέρη του Πλανήτη, άνθρωποι σφαγιάζονται
για θρησκευτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς λόγους.
Αγκαλιάζω τον σκύλο μου τον Οδυσσέα, που με καταλαβαίνει.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|