| |
[align=center]Κοίτα πως φτάνει ένα λεπτό,
ν' αλλάξουμε κι οι δυο,
γίναμε ξένοι,
και χέρια που ήταν αγκαλιά,
ξανά, μένουν χωριστά...
Μα όσα χτίζαμε καιρό,
γκρεμίσαμε μαζί χωρίς βοήθεια,
απ' τα χαλάσματα μετρώ,
στιγμές, που έχασα εδώ...
Εδώ κρίνονται,
όλα αυτά τα στημένα που λες σ' αγαπώ,
τώρα κρίνονται,
μπερδεμένα σε λόγια που όμως πια τώρα λύνονται,
και βγάζουν τον κρυμμένο σου εαυτό...
Εδώ κρίνονται,
οι βραδιές που σπατάλησα δίχως σκοπό,
τώρα κρίνονται,
σ' ένα άλμπουμ γκρίζες εικόνες όλα γίνονται,
όλα κρίνονται μετά τον χωρισμό...
Κοίτα πως φτάσαμε εμείς,
κλέφτες της ζωής,
χωρίς αιτία,
πες μου πως φτάσαμε εδώ,
αργά, στον χωρισμό...
Και εκεί που πέταγα ψηλά,
στα όνειρα μου ξαφνικά,
κάνεις ληστεία,
μα δίχως λόγο κι αφορμή,
γίναμε εχθροί...[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 27/8/2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
