| |
| | Προς Θεού |  | | |
Τα άστρα κοκκινησαν με μιας
και πέσανε στο χώμα,
και εσύ αναβεις πυρκαγιές
μες στο δικο μου σωμα ,
Τα άστρα σου στέλνουν ευχές
απ τα δικά μου ματια,
μα εσύ σιγά σιγά με καις
και με κανεις κομματια..
Προς Θεού , πες μου
να σε ψαξω? στους διαδρόμους του μυαλού?
Πανταχού (θα μαι εγώ) και παρόν,
και ας ειμαι πια για σένα παρελθον..
Μες στο μυστήριο του ουρανού
κοιτάζω τη μορφή σου,
μέσα στη στάχτη της φωτιάς,
ψάχνω για να σε βρω,
Με έρωτες εφημερους,
γιατρευω την πληγή σου ,
κι ας μου εμαθες εσύ,
στα αλήθεια να αγαπώ..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Φώτης Λουκάς | | | |
|
riska
27-08-2014 @ 12:26 | ::up.:: ::up.:: | | Μ.Ελμύρας
27-08-2014 @ 16:06 |
Πολύ ωραίος στίχος! Καλό απόγευμα! | | Μαυρομαντηλού
27-08-2014 @ 17:22 | Προς Θεού , πες μου
να σε ψαξω? στους διαδρόμους του μυαλού?
ΑΜ ΔΕΝ ΨΑΧΝΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΚΟΥ ΛΕΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::wink.:: ::no.:: ::no.:: | | kikixri
01-10-2014 @ 00:27 |
Τα άστρα κοκκινησαν με μιας
και πέσανε στο χώμα,
και εσύ αναβεις πυρκαγιές
μες στο δικο μου σωμα ,
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
