| |
Έκρινε η μοίρα δυστυχώς,
πως είχε φθάσει και για μένα πια η ώρα,
να με γκρεμίσει από του χρόνου την αιώρα,
για να με βγάλει απ’ το παιχνίδι λίγο εκτός.
Έκρινε η μοίρα μου αλλιώς,
πως δεν μπορώ να είμαι πάλι κερδισμένος,
από το νέκταρ κάποιας νίκης ζαλισμένος,
μ’ έριξε η μοίρα μου και λέω ευτυχώς
Σαν ξύλο άκαυτο με ρίξαν στη φωτιά,
μα όταν με βγάλαν είχα γίνει πια ατσάλι,
δεν είν’ η δύναμη δυο μπράτσα δυνατά,
μα όσα μου έβαλε ο Θεός μεσ’ στο κεφάλι.
Ψυχή μου άφθαρτη στου χρόνου τη ροή,
πάνω στο αμόνι του Ηφαίστου σμιλεμένη,
μετράει μόνο – λένε κάποιοι- η στιγμή,
μα εξαιρείται η στιγμή η αλλοπαρμένη.
Β.Ι. 23-08-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
