| |
Σκεφτόμουν πως κάτι πρέπει να γίνει,
δεν ζητάω καμιά σωτηρία,
ούτε ελεημοσύνη,
αλλά θα ταν καλά μια μέρα να βρω
μια ειδοποίηση στο κουτί των μηνυμάτων...
''Μπαντίνι, εργάζομαι στον τάδε εκδοτικό,
κι έτυχε να διαβάσω τα ποιήματά σου.
Βρίσκω πως η γραφή σου έχει υπέροχο χρώμα,
ωμή και ταυτόχρονα λυρική,
με πολύ έξυπνο μαύρο χιούμορ.
Σε παρακαλώ, επικοινώνησε το συντομότερο,
θα θελα πολύ να συνεργαστούμε.''
Χα! Μπουκόφσκι, Πάουντ, Σελίν,
σας τσάκισα καθίκια!
ή τέλος πάντων να βρεθεί κάποια,
πλούσια,
που να 'ναι συνάμα καλόγουστο κορίτσι.
Να πει'' πάντα είχα αδυναμία σε κάτι τομάρια
σαν εσένα, που ξαπλώνουν ολημερίς στο κρεβάτι,
και δεν τους καίγεται καρφί για οτιδήποτε.''
θα με σπίτωνε και τέλος η ιστορία...
θα πινα τα κοκτέιλ μου,
θα έτρωγα τις τσιπούρες μου,
και θα γελούσα με κείνα τα κορόιδα
που δουλεύουν σαν σκυλιά,
για τρεις κι εξήντα,
για να ταίσουν εκείνα τα διαόλια που χουν για παιδιά,
και να ντύσουν την χοντρή άσχημη γυναίκα τους.
Η πλάκα είναι ότι υπάρχουν τέτοιες γυναίκες
ή ότι όλο και κάποιος μουρλός θα μπορούσε να εκδώσει
τους αναστεναγμούς μου,
αλλά συνήθως ο κόσμος είναι ελάχιστα φιλικός,
συνήθως η τύχη σου γυρίζει την πλάτη,
σ' αφήνει να βολοδέρνεις στην υγρή σαπίλα...
Ακούστε! Δεν έχω καμία όρεξη για δουλειά!
Θεοί, για πρώτη φορά ακούστε με...
στείλτε στο δρόμο μου ένα σπασαρχίδη άγγελο!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
