| |
[align=left][B][
. . *~* Μην ευλογείς το άδικο *~*
Στης ψυχής τα λουλούδια, φτερουγούν αγγελούδια
υμνούν την αγάπη και ποτίζουν με πάθη !
Η καρδιά τεκτονικά να κτυπάει
στων Ονείρων την Όμορφη ζάλη . . .
Σ' απάτητο κήπο το ενδιαφέρον μετράει !
Τα ζιζάνια κόβει και δυό χείλη φιλάει
τριαντάφυλλου μίσχος
της ψυχής το φεγγάρι
χρυσοκόκκινο Όραμα
λαχταράς αγάπη !
Του μιλώ το χαϊδεύω, για το γαρύφαλλο τρέμω
μην το δω ποτέ μαραμένο
σε ράγες θα σύρω . . . του πόθου το τρένο
μια ελπίδα κρατά
τον καιρό ανθισμένο !
Ο Ουρανός κατεβαίνει και στη Γη ακουμπά
ο Αϊτός αν κι ελεύθερος, συντροφιά θα ζητά!
"Μην Ευλογείς το άδικο"
της απονιάς ξεραμένο πηγάδι
βάζο που τα λουλούδια χαλάει . . .
Και σ' απάτητο κήπο ακόμα,
ο ανθός είναι αυτό που μετράει !
Το χαϊδεύω, του μιλάω, το φιλάω
να το δω, να μου χαμογελάει...
Με γεμίζει με άρωμα, τόσο, που με μεθάει !
. . . * * Nikos D. Stoforos * *
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
