| Αστροφεγγίζει στο σκοτάδι
ένα κλωνάκι γιασεμί,
χαμένης άνοιξης υφάδι,
του χρόνου απρόσμενη ρωγμή.
Μια μαγική ανοίγει πύλη,
γαλάζι’ ακύμαντη αυγή,
βάρκα που σκάλισε ονείρου σμίλη
και ψάχνει απ’ τ’ όνειρο να βγει.
Των θόλων τις γραμμές ν’ αγγίξει
σ’ ένα ταξίδι αλλοτινό,
με ήλιους διάφανους να σμίξει
σ’ αγκυροβόλι γιορτινό.
Μα εκεί στο τέλος της κλεψύδρας
μένει το στίγμα της θολό
και από λάθος της πυξίδας
κλείστηκε σ’ όνειρο τρελλό.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|