| Σαν περπατω πανω σε χασμα
Και ολο το πονο μου μετρω
Πνιγω της υπαρξης το φασμα
Χωμα στα χερια μου κρατω
Βλεπω οστα βλεπω σκουληκια
ατμοι απ τα αδυτα της γης
Που ξεπεταγονται σαν φυκια
Κρυφό νερό κρυφής πηγής
Παιρνω κουραγιο παιρνω ελπιδα
Και λιγη χαρη του Θεού
Αφου για να σαι μια ηλιαχτιδα
Θέλει καρδία μαζί και νου
Και εγω ενα ανοητο μυρμήγκι
Για μια αποικια σπαταλω
Χρονο που τελικα θα σφιγγει
Της καθε μνημης μου φευγιό
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|