| Εδώ στον ουρανό,
ζυμώνουμε σύννεφα,
στερεώνουμε αστέρια,
μαντάρουμε ολημερίς φοδροϋφάσματα μπλε.
Γενικά, υπάρχουν πολλές δουλειές,
ώστε να μη μάς μένει χρόνος εντελώς,
να ξαποστάσουμε.
Και τι, στ’ αλήθεια, λαμβάνουμε σαν αμοιβή;
Σταγονομίσματα βροχής,
ομιχλοδεσμίδες πάχνης
ή, στην καλύτερη περίπτωση,
μερικά δράμια ασημοξύσμα φεγγαριού.
Μα, κάτι ο πληθωρισμός,
κάτι η σπατάλη μας η περισσή,
εξανεμίζουν τα λεφτά
και στα μισά ξεμένουμε ταπί,
κι άντε μετά να βγει ο μήνας,
να ξαναπληρωθούμε.
Οι καλλιτέχνες μας,
χειρότερα περνούν,
που με το μόχθο τους σπέρνουνε τις εκτάσεις
μ’ ονειρομορφές,
για να τις βλέπουν οι άνθρωποι
κοιτάζοντας ψηλά.
Κι είναι όλες τους εξαιρετικά κομψοτεχνήματα,
άλλοτε από αγάπες παλιές
ειδώλια ζωντανού ξεχωρισμού,
άλλοτε από τυχαίους θνητούς
ακούσιους αρνητές
της αιωνιότητας,
μιας αιωνιότητας
που συνταγματικά εμείς είμαστε υποχρεωμένοι,
εδώ, να ζήσουμε.
Π.Θ.Τουμάσης
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|