| |
ΚΑΤΑΜΑΥΡΟ ΣΕΝΤΟΝΙ
Απλωσε η νύχτα σκοτεινό,
Κατάμαυρο σεντόνι,
Μα ήρθαν τ’ άστρα κι’ έφεξαν,
Το φως πάντα ενώνει,
Γιατί το φως, απ’ τον Θεό,
Είναι πάντα σταλμένο,
Και το σκοτάδι ανίσχυρο,
Βγαίνει πάντα χαμένο,
Κι’ έτσι οι νύχτες έγιναν,
Κι’ αυτές με φως λουσμένες,
Την μιά είναι φεγγαρόλουστες,
Την άλλη αστροφωτισμένες,
Κι’ όταν η νύχτα σκοτεινό,
Σεντόνι ξαναπλώσει,
Φεγγάρι κι’ άστρα πολεμούν,
Το μαύρο να μην σώσει,
Ποτέ ξανά η καταχνιά,
Στου ουρανού τα μέρη,
Για δεν θ’ αφήσει να συμβεί,
Το πιό λαμπρό αστέρι,
Σκοτάδι δεν θα υπάρχει πια,
Τ’ άσπρο θάχει νικήσει,
Τ’ άστρα το υποσχέθηκαν,
Το φως τους να μην σβύσει
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
