| Είσαι μια στιγμή μικρή
παραμυθένια
κομμάτι ζοφερό
του παραδείσου
που κάθε τόσο μου γελά
χαρίζοντάς μου
ένα ακόμα ρόδο.
Είσαι η νύχτα
και απλώνεσαι μαγικά
στα όνειρά μου
τον ύπνο μου επισκέπτεσαι
σαν τον κλέφτη
κι εισβάλεις
μέσα στην σκέψη μου.
Είσαι το κραγιόν που φορώ
η γεύση αυτή
απ' το δέρμα σου
υπάρχει πάντα πάνω στα
χείλη μου
και παραμένει εκεί
να τα κάνει πιο όμορφα
πιο κόκκινα
βυθισμένα στο αίμα εκείνο
που φτιάχτηκε απ'
το δηλητήριο του πάθους.
Είσαι ένα δαχτυλίδι
που δεν είναι περασμένο
στο δάχτυλό μου
αλλά στην καρδιά μου
γι' αυτό όπου κι αν πάω ανήκω
σ' εσένα.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|