| Ξημέρωσε...
Χωρίς χρώμα και τούτη η μέρα,χωρίς σκοπό.
Άλλη μια μέρα που έτσι σιωπηλά,
θα φέρει στο μυαλό όλες τις μνήμες.
Όλες εκείνες που η καρδιά τόσο καιρό
παλεύει να ξεχάσει.
Μάταια...
Όσοι καιροί κι αν πέρασαν,όσοι χειμώνες,
τίποτα ποτέ δεν την έκανε να σε αγαπά λιγότερο.
Πάντα θυμάται.
Το χάδι σου που την έκανε να ριγά.
Το βλέμμα σου που την έκανε να δακρύζει.
Η ζωή βασανιστικά αδιάφορη μακριά σου.
Η ψυχή μαύρο σύννεφο.
Το κορμί σπασμένο παιδικό παιχνίδι.
Κι εσύ ποιος ξέρει που..
Εσύ αλλού.Όχι εδώ.Όχι μαζί μου.
Τόσο μακριά που δεν μπορώ να ακούσω
τους λυγμούς σου,ούτε να αγγίξω την ψυχή σου.
Πόσο άδικη αυτή η στιγμή.
Πόσο άδικοι εμείς με τις ζωές μας.
Κι αν σε μάτωσα αγάπη μου συγχώρεσε με.
Κι αν με μάτωσες αγάπη μου σε συγχωρώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|