| |
Ο ΓΥΡΙΣΜΟΣ
Βάλε το χέρι γι’ αντιλιά,
Και κοίτα στον ορίζοντα,
Κι’ αν δεις κατάρτι μεσιανό,
Άρχισε τότε ζύμωμα,
Έρχεται η αγάπη σου,
Πάλι να σ’ ανταμώσει,
Να ζήσεις όσα λαχταράς,
Κι ‘ όσα η καρδιά θα νοιώσει,
Δυό χρόνια ήτανε πολλά,
Να λείπει απ’ την φωλιά του,
Τις νύχτες για παρηγοριά,
Έμπαινες στα όνειρα του,
Κι’ έτσι αντάμα, σ’ όνειρο,
Ζούσαμε δίχως πόνο,
Κι’ οι νύχτες γίνονταν γλυκές,
Και κόνταιναν τον χρόνο,
Βάλε προζύμι, ζύμωσε,
Ζεστό ψωμί να φάει,
Μα πιότερο δος του φιλιά,
Γι’ αυτά πολύ διψάει,
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
