| Απο μικρός στη θάλασσα
Και τώρα με φοβίζει
Για όλα αυτά που χάλασα
Θαρρώ πως δεν μ' αξίζει
Στέκω μόνος την κοιτάζω
Μα δεν βρίσκω τι με δένει
Συνεχώς εγω αλλάζω
Κι αυτή ίδια πάντα μένει
Σαν μητέρα τη λατρεύω
Και σαν μάνα τη μισώ
Στο απέραντο γυρεύω
Της ζωής τ΄άλλο μισό
Κι είναι τόσο σιωπηλή
Σχεδόν τιμωρημένη
Σαν τις σκέψεις μου θολή
Τρελή κι αλοπαρμένη
Και την ώρα που χαράζει
Μοιάζω με μικρό παιδί
Το σκοτάδι που κοιτάζει
Λίγο πριν ξαναχαθεί
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|