|
| Ο Καιρός του | | | Από το: 'Βρέχει στις γειτονιές του νόστου'...( Για τον Β).. | |
Ο Καιρός του.
Κάθε νύχτα, στ'όνειρό του,
κυνηγούσε τον Καιρό του,
σ'έρωτες, χαρές και πάθη,
πίκρες, χωρισμούς και λάθη,
σ'άδειες αίθουσες ωδείου,
στην Στουρνάρη, στην Σταδίου!
Να τον φτάσει, να τον πιάσει,
τον Καιρό που είχε χάσει!
Τού'στηνε παντού παγίδες,
μιάν αγάπες, μιά πατρίδες,
μιά'βαζε μωρών το γέληο,
μιά θανάτου περιγέληο..
δίχτυα για να πέσει μέσα,
με ε γιά μόλα ε γιά λέσα!
Να τον φτάσει, να προφτάσει,
τον Καιρό που είχε χάσει!
Μα εκείνος ξεγλυστρούσε
και στο όνειρό ρωτούσε:
-Αν είν'ο Καιρός εχθρός μου
μήπως είναι αδερφός μου;
Και αν πάλι μ'αγαπάει
γιατί μ'άλλους ξενυχτάει;
Να τον φτάσει, να τον πιάσει
και να τον σφιχταγκαλιάσει!
Κι'ένα βράδυ, στην Ομόνοια,
τού'δειξε ο Καιρός συμπόνοια..
Tόν επήρε από το χέρι,
σ'άλλης ξενητειάς τα μέρη,
'κεί που όλά γινόνται ένα
κι'η αλήθεια είναι ψέμμα!...[align=center]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 15 Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | |
| Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω... | | |
|
ΒΥΡΩΝ 10-09-2014 @ 08:39 | Ωραιότατο !....
........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΝΤΗΣ 10-09-2014 @ 08:39 | υπεροχο | | Αναπάντεχος 10-09-2014 @ 11:34 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | HarisAnn 10-09-2014 @ 14:03 | μπράβο σου, πολύ ωραίο
::yes.:: | | ΛΥΔΙΑ_Θ 10-09-2014 @ 14:46 | Κι'ένα βράδυ, στην Ομόνοια,
τού'δειξε ο Καιρός συμπόνοια..
Tόν επήρε από το χέρι,
σ'άλλης ξενητειάς τα μέρη,
'κεί που όλά γινόνται ένα
κι'η αλήθεια είναι ψέμμα!...
Συγχαρητήρια !! Υπέροχη δημιουργία !!!!!!!!!!!
Καλησπέρα | | mari-go 10-09-2014 @ 15:12 |
" κι'η αλήθεια είναι ψέμμα!."
'Ένα αναπάντητο Υπαρξιακό ερώτημα
το οποίο στον καθρέφτη της ζωής μας
συμπορεύεται με το είδωλό του ...
"και το ψέμα είναι αλήθεια...."
Πολύ όμορφα διατυπωμένη η εναγωνιώδης ανθρώπινη ανησυχία ! !
| | Denis 10-09-2014 @ 15:29 | Μεγάλο πράμα η συμφιλίωση με τον χρόνο, ιδίως αυτόν που πέρασε και πάει χωρίς γυρισμό! Μου φαίνεται πως η δυσφορία μας για τον χρόνο που περνά, κατά βάθος, είναι τύψη κι ενοχή, που μας τυραννά, για όσα μπορούσαμε να πράξουμε κι όμως παραλείψαμε... Ένας θυμός κατά του εαυτού μας πρωτίστως, που δεν αξιοποίησε το δώρο της ζωής, όσο το μπορούσε... Αλλά, πάλι, φρονιμότερο ίσως είναι να μην κρίνει κανείς εξ ιδίων και τ' αλλότρια... ::theos.:: ::theos.:: | | Pavlos Melas 10-09-2014 @ 16:12 | Κι'ένα βράδυ, στην Ομόνοια,
τού'δειξε ο Καιρός συμπόνοια..
Tόν επήρε από το χέρι,
σ'άλλης ξενητειάς τα μέρη,
'κεί που όλά γινόνται ένα
κι'η αλήθεια είναι ψέμμα!...
πολύ όμορφα γραμμένο!!!!!! | | Sofitsa 10-09-2014 @ 18:01 | Ωραίο!!! | | nadin1974 10-09-2014 @ 19:51 | Να τον φτάσει, να προφτάσει,
τον Καιρό που είχε χάσει!
Κι η αλήθεια είναι ψέμμα!
::theos.:: ::yes.:: | | Nikos Krideras 10-09-2014 @ 21:43 | εξαιρετικό ! | | oregon 11-09-2014 @ 08:41 |
υπεροχο
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ierapostolos 11-09-2014 @ 22:12 | ....Να τον φτάσει, να τον πιάσει
και να τον σφιχταγκαλιάσει! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Σέσιλ 01-03-2018 @ 18:46 | Πάρα πολύ ωραίο !!!
Καλό μήνα !!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
https://www.youtube.com/watch?v=dlHCWYfiRgQ | | **Ηώς** 02-03-2018 @ 10:24 | Έ Ξ Ο Χ Ο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|