| |
Ούτε λέξη πια δεν θέλω να μου δώσεις
Τις μιλήσανε τα μάτια της σιωπής
Σαν Ιούδας σου ζητώ να με προδώσεις
Με στερνό ένα φιλί σου της ντροπής...
Στο σταυρό του Γολγοθά σου να ανέβω
Με τις πρόκες καρφωμένη του καημού
Με χολή μόνο και ξύδι να νηστεύω
Όσα ζήσαμε.. στο χείλος του γκρεμού...
Μα φτερά έχει η ψυχή και θα πετάξει
Απ' το σώμα που θα κείτεται νεκρό
Κι απ' το κλάμα.. όταν θά 'χεις πια πλαντάξει
Στο λυγμό σου μέσα θα αναστηθώ...
Δεν πεθαίνουν οι μεγάλες οι αγάπες
Κι ας ματώνουνε στου φθόνου τις στρατιές
Κουβαλάνε μια ζωή σταυρό στις πλάτες
Μα δεν καίγονται στου χρόνου τις φωτιές...
Έτσι πάλι θ' ανταμώσουμε μια μέρα
Όταν θά 'ναι οι καρδιές μας δυνατές
Απ' του έρωτα την άτρωτη φοβέρα
Να γεννήσουμε ελπίδες γελαστές...
10-9-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
