| |
Οι φιλοι χανονται,τα καλα παιδια
αυτοι που ποτε δεν αδικησαν κανενα
αυτοι χανονται αυτοι φευγουν σιωπηλα
απο το μυστικο της ζωης που το εμπιστευθηκαν σε μενα.
Τι την θες την καλοσυνη σε ενα αδικο κοσμο
οταν η ιδια η φυση,σε σκοτωνει,σε πληγωνει
οταν τα νιατα σου ξεχαστηκαν στο χρονο
τι την θες την καλοσυνη,η ιδια σε μαχαιρωνει
Η επιτυχια ειναι η βιτρινα της ζωης
τι να την κανεις τωρα με την μοναξια σου
ανοητα πτυχια,δολοφονοι της ψυχης
τι να τα κανεις τωρα,να τα παρεις κοντα σου?
και ολα αυτα γιατι?
ενα γαμωτο ειναι η ζωη
τη βλεπεις να μικραινει
απ'τη ζωη σου βγαινει
απ'τη ζωη σου βγαινει
οι φιλοι σου σε ξεχασαν
μη τους το πεις ομως ποτε
μη τους πεις οτι ολοι τους αλλαξαν
μονο ζησε εσυ μικρε θεε
μονο ζησε εσυ μικρε θεε
και ολα θα αλλαξουν
Τιποτα πια στον κοσμο δε μενει σταθερο,σαν τα δακρυα μου
Αχ Θεε μου ας γινουν αυτα σωσιβια στο ναυαγο,για να ερθει κοντα μου
Κι ομως ο Χαρος δεν θα τον παρει μακρυα,δεν του αξιζει αυτος
κι οταν τον παρει,ο φιλος μου θα χαμογελα σαν πρωτα,σαν επιζωντας ναυαγος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
