| |
Σαν πέπλο στον άνεμο
Του κόσμου οΙ στιγμές μας
Διαλύθηκαν στο άπειρο
Απόψε οι ματιές μας
Και σκόρπισαν πυκνή σιωπή
Κρυφά στην λογική μας
Αφήνοντας την προσευχή
Στην άκρη της ψυχής μας
Μα το χαμόγελο βαθύ
Την νοσταλγία σπερνει
Διέλυσε κάθε ευχή
Και τρικυμία φέρνει
Αγκάλιασε την παγωνιά
Πλημμύρισε ουσία
Στου χρόνου την βουβή φθορά
Να δώσει σημασία
Αισθήματα παντού σωρο
Και όλο παντού μαγεία
Τολμώ απόψε να χαθώ
Μαθαίνω τώρα να αγαπω
Μα δεν με φοβίζει η μοναξιά
Του πόνου πια το δάκρυ
Σαν τρικυμία έλουσε
Παντού την λέξη αγάπη
Για αυτό ξανά εγώ θα χαθώ
Θα φύγω από την ζωή σου
Να μην φανεί που ραγισα
Και εγώ δίπλα μαζί σου
Καρφωθηκε το Βελος σου
Αριστερά με σένα
Και εσύ ξανά προδόθηκεΣ
Απ το ίδιο σου το ψέμα
ΚυνήγησΑ τις στάχτες σου
Σε ήθελα στην ζωή μου
Ναυαγησα όμως στο όνειρο
Που γέννησε η ψυχή μου
Μα εγώ δεν σε ξεχνώ ποτέ
Ότι είναι γραφτό να ζήσω
Γιατί θα ψάχνω μια ζωή
Τροπο να σε κερδίσω
Σαν πέταλο στοΝ άνεμο
Έλα και βρες με καρδιά μου
Να μην σε αφήσω ποτέ ξανά
Να φύγεις από κοντά μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
