| |
Κάποτε λέγαμε πολλά
Κάναμε σχέδια μεγάλα
Μα τ' αναβάλλαμε δειλά
Ψάρια που μείνανε στη γυάλα...
Τα λέπια μας γίναν καρφιά
Γυμνοί κι οι δύο.. ματωμένοι
Ζωή μέσα στη συννεφιά
Σε μια σταλιά νερό πνιγμένοι...
Κι έρχεσαι τώρα κι απορείς
Τι έφταιξε κι είμαστε χώρια
Ό,τι μπορώ.. δεν το μπορείς
Σαράκι είναι η στεναχώρια...
Δεν έχει νόημα λοιπόν
Το βάσανο να συνεχίζει
Απ' τη ζωή μου είσαι απών
Μια ρόδα μόνη δεν γυρίζει...
Ένα ποδήλατο γερό
Με σκελετό από ατσάλι
Μία ζωή ψάχνω να βρω
Γιατί ζωή δεν έχει άλλη...
11-9-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
