| |
[align=center]Τι να χωρίζει το δικό μου τώρα,
από το μέλλον μες τα όνειρά της,
στα μάτια μου ξεσπάει μια μπόρα,
κάθε που αντικρίζω τα δικά της.
Ποια σύνορα κρατούν εμένα πίσω,
για να ξεσπάσει λίγο η σιωπή μου,
όσα κρατάω κάπου ν΄ ακουμπήσω,
και να το σκάσω από την φυλακή μου.
Απέναντι ψάχνω να βρω το χέρι,
που θα απλώσει και θα με τραβήξει,
γιατί από μένα όμως δεν διαφέρει,
που μπορεί αυτό να καταλήξει;
Αν κάνω πάλι το δικό μου χρέος,
στο νου της μέσα κι αν θα γίνω σκέψη,
δεν θα 'ναι ότι είμαι ο γενναίος,
μα αυτός μακριά της που δεν θα αντέξει.
Τι να χωρίζει τη δική μου χώρα,
απ' την δική της που 'χει ως τώρα χτίσει,
τι να σημαίνει στην αγάπη η ώρα,
όταν ο χρόνος θα την σταματήσει.
Σημάδια ψάχνω για να βρω κουράγιο,
πάνω στην θάλασσα που ταξιδεύει,
και πέφτω πάλι σε παλιό ναυάγιο,
μα πως μπορεί η καρδιά να ημερέψει;
Απέναντι ψάχνω για μένα φάρο,
μες στο σκοτάδι λίγο να φωτίσει,
δεν έχω μάθει ακόμα να ρισκάρω,
ζωή με φως σε έχω περπατήσει.
Αν κάνω πάλι αυτό που με ορίζει,
χωρίς αιτία αν της γίνω σκέψη,
αυτό σαν ύπαρξη δεν με γεμίζει,
πρέπει αυτή μονάχη να διαλέξει.[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 10/10/2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
