| |
Το γραμμα σου μου ζητησες να σχισω
Μα δεν μπορω να σβησω τα παλια
Οτι αγαπω στον κοσμο δεν θα αφησω
Μα θα γραφω παλι για αυτα
Τις μερες μου βλεπω να περνανε
Και ναι,γυριζω θεε μου στα παλια
Τις φωτογραφιες σου βλεπω να κοιτανε
Ανεμελα σε μια ξενιαστη αμμουδια
Καθως λοιπον γραφω την ουσια
Και μπενω στις ζωης τα σωθηκα
Το κρυο τυραναει με μανια
Θελω να βρεθω στη ζεστη σου αγγαλια
Το κλαμα λενε δεν ειναι για τους αντρες
Και ομως εγω ξεχαστικα και εκλαψα ξανα
Οι νυχτες που περνω με κυβερνανε
Μονος παλι,για ακομα μια φορα
Οι φιλοι μου περνουν δεν σταματανε
Κοιτανε με ενα βλεμα σιωπηλα
Δεν δινουν σημασια δεν ρωτανε
Και ας τους ανοιγεις παλι την καρδια
Το χαρτι τελειωνει και φοβαμαι
Οτι θα βρεθω μονος μου ξανα
Μοναχα να ξερεις οτι θα 'ναι
Το κλαμα για τη δικη σου τη χαρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
