| |
Μη, μη μου μιλάς, αυτήν την ώρα
που, που η καρδιά μου έχει, ωχ...
Έχει κρυφτεί στο σ' αγαπώ
και αγκαλιάζει το όνειρο
αυτό που μέχρι χθες
ήτανε και δικό σου, αχ ...
Τι να της πούνε, οι ψεύτικες λέξεις
το δάκρυ στα μάτια μου, δικός της ο πόνος
Το αντίο σου, στιγμή που σκοτώνει
άσε να βρω κάτι που άπλα την πληγώνει
Κάτι θα βρω να πω, που θα 'ναι αληθινό
κάτι που θα, θα έχει νόημα να ζω
Κάτι θα βρω να πω, που θα 'ναι τόσο αληθινό
κάτι που στο αύριο, μαζί της θα μπορώ
ελεύθερος να ερωτευτώ...
Αν φύγεις τώρα σιωπηλά
ξέρω πως τότε η καρδιά
θα με ακούσει καθαρά και θα με νιώσει
Κι ο πόνος απ' τη μαχαιριά
απ' τη δική σου μαχαιριά
θα 'ναι πληγή που όμως δε θα τη σκοτώσει
Φύγε κι άσε με να ζήσω
μια στιγμή κι αυτή δική σου
δως μου χρόνο να μιλήσω στην καρδιά
να της πω να μη φοβάται
στο αύριο θα σε θυμάται
σαν μια αγάπη που δεν ήταν δυνατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
