| |
Αστέρι μακρινό
σε βλέπω κάθε βράδυ
μες στο δικό σου ουρανό,
είμαι κι εγώ
σ' ένα σκοτάδι
Στη σκοτεινή τη γη
θύελλες, παγετώνες
και μια αγάπη εκεί
κρυμμένη για αιώνες
Αστέρι βρες που ζει
που τρώει που κοιμάται;
Να μου φανερωθεί!
...τι έχει να φοβάται;
Αστέρι σε κοιτώ
πες μου ότι με βλέπεις
δεν βρίσκω άλλον να τα πω
Έχω καημό!
...μου επιτρέπεις...
Αγάπη αληθινή
σε ποιον, που να ζητήσω
Στη σκοτεινή τη γη
ποια πόρτα να χτυπήσω
Αστέρι βρες που ζει
που τρώει που κοιμάται;
Να μου φανερωθεί!
...τι έχει να φοβάται;
Print Friendly and PDF
Αναρτήθηκε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
