| |
Κι έγινε η νύχτα
χρυσοκέντητο
σεντόνι
που σκεπάζει
μ' ανείπωτο πόθο
τα όνειρά μου.
Τα φώτα της πόλης
λάμπουν στο σκοτάδι
και δίνουν στο απλό
τοπίο
μια απρόσμενη γοητεία
μια λάμψη
που δεν υπάρχει πουθενά
αλλού
μονάχα εκεί που βρίσκονται
τα μάτια σου
εσύ φωτίζεις τη γη όπου πατας
και με αφήνεις γυμνή από
κάθε τι θλιβερό
όταν μ' αγκαλιάζεις
νικάς τον αυτοέλεγχό μου
νίκησες κι εμένα.
Σε θέλω στη μέρα μου
να κρατάς σφιχτά το
χέρι μου
να μη νιώθω μόνη
μέσα στο χάος του κόσμου
σε θέλω στην νύχτα μου
να κρατάς ένα φως αναμμένο
για μένα
το δικό σου φως
για να μη χάνομαι στις πλεκτάνες
της σκοτεινής θεάς.
Σε θέλω έτσι όπως είσαι
θέλω αυτό που είσαι
θέλω αυτά τα μάτια
κι όχι άλλα
να κάνουν θρύψαλα
τον αυτοέλεγχό μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
