stixoi.info: κατεδαφιζόμεθα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

κατεδαφιζόμεθα

μόνο αγάπη...

Κατοίκησα το όνειρο,
μιας επικείμενης στιγμής
το κράτημα που ήταν αδύναμο.
Και είδα στο βάθος της πελώριους
ανθούς και ακάνθων σχήματα
μα τόλμησα, το όνειρο
βλέπεις δύναμη είχε…
Στο μέσo κάπου της στιγμής
γκρεμνοί και βάθος, ένα έρεβος
που φως εξέπεμπε κι ήταν αδύνατον
να δω πιο μέσα.

Τα στοιχειά ξέρουν καλά να κρύβονται
στις σκοτεινές πετρούλες της ψυχής μας
να αλλάζουν όψεις να γελούν κρατώντας
το λεπίδι σφιχτά στο δεξιό τους χέρι,
καθώς με το άλλο δοκίμια αγκάλη
σου προσφέρουν.

Κατοίκησα το όνειρο και
το ξύπνημα Χλωμό φθινόπωρου πρωί,
ενός φευγιού τη μυρωδιά πόσο μου θύμιζε.

Της επικείμενης στιγμής το κράτημα,
Κατέρρευσε...και μου ήταν αδύνατον
να δω πιο μέσα.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Στο φως και το σκότος, η Αθωότητα μου είναι η πιο πρόστυχη…FRACTALS...

Μαυρομαντηλού 19-09-2014 @ 04:48	ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΝΑΙ ΑΥΤΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
H_VLAXA_ME_TA_GIDIA 19-09-2014 @ 09:10	::theos.:: http://www.youtube.com/watch?v=jbdPUiih020
Ηώς 19-09-2014 @ 10:16	μα τόλμησα, το όνειρο ......αυτό έχει σημασία ο τολμών ΖΕΙ!!!!!!! ::hug.::
Μ.Ελμύρας 19-09-2014 @ 14:36	Πολύ ωραίο!
pennastregata 19-09-2014 @ 20:00	Όμορφο, δεκτικότατο ψυχικής και νοητικής συμμετοχής...
ΒΥΡΩΝ 13-10-2014 @ 21:59	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο