| Αν ακούς
μια στιγμή τη φωνή μου
αρκέσου στον χρώμα
και πολλά μην μου ζητάς
δε χωρά λόγια το αίμα
δε χωρά ξεχασμένα αγκάθια
η καρδιά.
Μονάχα δώσε μου λίγο χώρο
για να μπω στ' όνομά σου
και να νιώθω αυτό το ρίγος
μέσα στις συλλαβές σου
άσε με να κρυφτώ μέσα
σ' αυτά τα γράμματα
και σ' εκείνα τα κομμάτια σου
που από θεούς και δαίμονες
τα κρύβεις.
Άσε με να γίνω το μελάνι
στο στυλό σου
και γράφοντας δυο λέξεις
στο χαρτί
να νιώθεις τ' άρωμά μου
στον αέρα π' αναπνέεις
να ξέρω πρώτα απ' όλους
και πρώτα από εσένα
τι σκέφτεσαι
τι νιώθεις.
Μονάχα μια βουτιά
στην αγκαλιά σου ζητώ
είναι η αγάπη ένα έρημο νησί
που δύσκολα το βρίσκουν
οι θαρραλέες καρδιές
γίνε η βάρκα μου
για να νιώθω βελούδινο
το χάδι του κύματος
στη σάρκα μου απάνω
για να μην μπορώ να ξεφύγω
από εσένα
και οδήγησέ με εσύ
σ' εκείνο το νησί.
Αν ακούς
απόψε την καρδιά που
απεγνωσμένα σε ζητά
να ξέρεις
θα σε συναντήσω κάτω
απ' το φεγγάρι
ένα βράδυ
γιατί η μοίρα παραμένει ίδια
κι εγώ είδα το πάθος μου
στα μάτια σου μέσα
γι' αυτό και είσαι δικός μου
από την ώρα που γεννήθηκες
και θα βρεθούμε
γιατί θα σε περιμένω
εκεί που η θάλασσα σβήνει
για να μπορείς μόνο εσύ
να με βλέπεις
να λιώνω μέσα στις φλέβες σου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|