| Η σκουριά
Σιγά σιγά μαραίνονται
και χάνονται τα νιάτα
και τα κορμιά βαραίνουνε
σαν κουρασμένα άτια.
Μα η καρδιά που αγάπησε
δεν παύει ν΄αγαπάει,
δε σταματά να ψάχνεται,
δεν παύει να ζητάει.
Σκουριά δεν πιάνει η καρδιά
πυ ένιωσε κι' άλλο χτύπο,
που χάρηκε, που πόνεσε
κι' αγκάλιασε τον ήλιο.
Καμιά καρδιά που πλάγιασε
σ' άλλης καρδιάς το πλάι,
δε φυλακίζει τ' όνειρο
σ' ένα βαθύ πηγάδι.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|