| |
Μου είπανε ν' απαρνηθώ
Όσα στη ζήση μου ποθώ
Ν' ακολουθήσω τη ρουτίνα της ανάγκης
Δεν με λογάριασαν σταλιά
Άνθρωπος είμαι με μιλιά
Και όχι άψυχο κορμί της αυταπάτης...
Θέλω στη μοίρα ν' αφεθώ
Κάθε εμπειρία να γευθώ
Και ας πληρώνεται μ' ασήμι και χρυσάφι
Αξίζει μόνον η στιγμή
Που σαν αιώνας διαρκεί
Και κάθε κύτταρο στη σκέψη σου ανάβει...
Μου είπανε να ελιχθώ
Σαν ένα φίδι να γυρνώ
Να καταπίνω κάθε θύμα μου στο διάβα
Με τόλμη ντύθηκα σκληρή
Αρνήθηκα υποταγή
Κι ας με καιν τα σωθικά.. φωτιά και λαύρα...
Δεν θα χαρίσω ούτε λεπτό
Στου εύκολου το εφικτό
Τα δύσβατα πάντα διαλέγω μονοπάτια
Εκεί με σθένος σαν διαβείς
Το κάθε βήμα θα χαρείς
Όσα κι αν στρώνουνε
Του φθόνου τους αγκάθια...
25-9-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
