| |
[align=center]
Ονείρων μου ναυάγια μες στο βυθό χωμένα
σας πέταξε η λογική της μοίρας και του πόνου
σαν κακαπόδοτα κορμιά στην άμμο ξαπλωμένα
ζωγραφισμένα πάνω τους το πέρασμα του χρόνου
Σε λογικής λαβύρινθο χαμένη από χρόνια
άφησα το κουβάρι μου να κυλιστεί μπροστά του
σ' ένα σκλαβοπάζαρο να με πουλάει αιώνια
να δίνω στο Μινώταυρο πάντα τα ποσοστά του
Σ' τρυφερό αγκάλιασμα που μου έδωσε μια μέρα
σφραγίδα είχε υπομονής την μοναξιά παρέα
ποτέ μου δεν λογάριασα πως θα τα βγάλω πέρα
και την ζωή μου έβαλα σε πήλινο αμφορέα
Άνοιξα μια χαραματιά ο αέρας να φυσήξει
και έφερε την ελπίδα μου στην άβυσσο του νου
και κτίζει νέο όνειρο για να μου φύγει η πλήξη
εικόνα ακατέργαστη στην άκρη του μυαλού.
καλό πρσκο
Αφήσετε χαραματιές ο αέρας να περνάει
να βρίσκει την αγάπη σας και να την χαιρετάει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
