| |
Μαμά μεγάλωσα κοντεύω τα τριάντα
μεγάλωσα μα έμεινα παιδί
κι αυτό τον κόσμο που όλο μου ζητά φοβάμαι πάντα
που μου γυρεύει σώμα και ψυχή
Αχ πως μου λείπουν οι μικρές σου οι φροντίδες
τα λόγια που αγαπούσες να μου λες
στην αγκαλιά σου που γαλήνευα τις λύπες
και τα παράπονά μου σου δινα να καις
Ζεστό φαί που μου 'χες ετοιμάσει όταν γυρνούσα σπίτι μεσημέρι
και ρούχο καθαρό σιδερωμένο και στην ντουλάπα διπλωμένο τακτικά
φρέσκα λουλούδια πάνς στο γραφείο που μου βαζες κρυφά κάθε φορά
κι όταν αρρώσταινα με πρόσεχες τις νύχτες σαν καίγανε τα μάγουλα φωτιά
αυτά τα λίγα,τα πολλα κι αγαπημένα
αυτά που τώρα πάλι νοσταλγώ
πες μου μαμά ποιος χρόνος πάλι πίσω θα τα φέρει,αυτά
που δε σου είπα ούτε ένα ευχαριστώ
Ξέρω μαμά δεν έγινα σπουδαία
και δεν υπήρξα μία κόρη ιδανική
όμως να ξέρεις ότι φύλαξα για σένα
τη θέση στην καρδιά την πιο εξαιρετική
Αχ πως μου λείπουν οι μικρές σου οι φροντίδες
τα λόγια που αγαπούσες να μου λες
στην αγκαλιά σου που γαλήνευα τις λύπες
και τα παράπονά μου σου δινα να καις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
