| Δάκρυα πια , δεν είχα άλλα.
στέρεψαν κάποτε ...
Κάποτε που τα μάτια φοβήθηκαν ,
να ματώνουνε πόνο .
Ότι με θύμιζε στον Θάνατο πέταξα
και ως την Κόλαση έφτασα .
Χίλια κομμάτια τα όνειρα .
Βούτηξα να προλάβω ,
πρίν λιώσουν οι σάρκες τους ,
ένα κομμάτι ψυχής τους να σώσω ...
Κι ο Δαίμονας που με περίμενε
λίγο πρίν απ`την έξοδο ,
με ρώτησε :
- Θυμάσαι ποιά εισαι ;
© Μαρία Π . Νάντη
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|