| |
Τα δάκρυα της κόρης
Αύγουστο με πανσέληνο που τόσο μου αρέσει
είπα κι εγω στα μάρμαρα να βρω μια κάποια θέση,
να απολαύσω με πολλούς, το δώρο του Υπουργείου ,
όπου αφήνει ανοιχτούς τους χώρους του Μουσείου.
Είδα κι θαύμασα πολλά όπου στο φως της μέρας ,
αλλιώς φαντάζουν στη μάτια κι αλλιώς στο της εσπέρας.
Λευκοί, μαύροι και κόκκινοι εθαύμαζαν ομάδι ,
τα κατορθώματα θεών στην Γη μα και στον Άδη.
Κρυφά τα φωτογράφιζαν δειλά τα ακουμπούσαν,
με χαμηλόφωνη βοή το θαύμα εξυμνούσαν.
Άλλος κρατούσε κινητό κι άλλος βιβλία, χάρτες,
δυο τρεις απλά φιλιόντουσαν ερωτευμένοι αντάρτες
Και μόνο γέρoς γνωστικός σεμνός και μετρημένος ,
τα εκμαγεία κοίταζε , αμίλητος, θλιμμένος.
Απόρησα και στάθηκα παράμερα να δω,
το τι τον προβλημάτιζε κι ακόμα απορώ…
γιατί τον είδα στα κρυφά να βγάζει το μαντήλι
και να σκουπίζει δάκρυα από μιας κόρης χείλη.
Δάκρυα που καιρό πολύ τα μάζευε ένα ένα ,
εκεί που στέκει πρόσφυγας, τόσο καιρό στα ξένα.
http://hellenicpoetsbook.blogspot.gr/2014/09/blog-post_11.html?view=flipcard
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
