| |
-Αυτα τα βασικά τα του φιλήσυχου πολίτη
θαμών του κόσμου στην εικόνα και στον ήχο
μα το Θεό μια μέρα θα σε κόλλαγα στον τοίχο
αυλό που χα μπαρούτι και φωτιά απ 'τη λήθη
Ξεραθηκε το δερμα μας ευλογημένος να σαι
να σ'ειχα επιλέξει εγώ να σου πατησω μια σφαλιάρα
γιατι σε φόρεσαν σε μένα οι τύχες μου ρε χλιάρα
με πολεμάς και με σκοτώνεις που κοιμάσαι
Εγω θελω να πάρω τα βουνά και τα λαγκάδια
και συ μου παζαρευεις ευκαμπτο γλυκύ
ρε εγώ σου λέω δεν αντέχω τη βοή απ τη σιωπη
τα πλαστικά τιραμισού που σου χαλούν τα βραδια
Αυτα ειπε κι εμεινε μονάχη από το στόμα της
συρρικνώθηκε μες το γυαλί που χε κρυψώνα της
εκεινος αναρόχαξε που ναι η αγαπη μου που παει;
και κείνη στέναξε όπου στα διάλα βρέχει και βροντάει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
