stixoi.info: Πέρα απ'τ'απέραντο..(απόσπασμα από το 'φημονό

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Πέρα απ'τ'απέραντο..(απόσπασμα από το 'φημονό

Από : 'Τα λιανοτράγουδα της Ελμύρας'.

Πέρα απ'τ'απέραντο.

Πέρα απ'τ'απέραντο να ταξειδέψει
είπ'η ψυχή μου,
πέρα απ'την νύχτα μέρας ν'ακούσει
λόγο αρκτικό..
Μπάρκο αρμάτωσα κι'άρμενα έπλεξα
'γώ το κορμί μου
κι'είπα -'Την μαύρη ώρα φυλάξου
και το κακό!'
Φύσηξαν ύστερα καιροί σκαληνοί,
ευχές και κατάρες,
σ'άγνωστες θάλασσες την πήραν αρμένισμα
μαύρες αντάρες,
σε πέλαγα'χάθη κι'ήρθε, στο δάκρυ,
βορηά χελιδόνι..
-'Σφύρα στ'απέραντο άκουγα',μού'πε,
'σφύρα σ'αμόνι!'

-Ποιός τ'αμόνι ,την ρώτησα,'ποιός τ'αμόνι χτυπά;'
'είναι γύφτος;'
'Φτιάχνει ή σπάζει δεσμά σ'όσα η Μέρα γεννά
σ'όσα η Νύχτα τα παίρνει;
Της καρδιάς του απέραντου είναι άραγε ρίγος
ο χτύπος;
..ή αγέρας παράξενος που ανθούς λησμονιάς
στην άβυσσο σπέρνει;
Μα την πνίξαν λυγμοί και λευκό γιασεμί
μού'πε: '-Μή
του ανεσπέρου καιρού να διαβεί της ζητάς
την γραμμή!
Μέσ'του χρόνου την λάβα στην στιγμή θα καεί,
όπως είδα να καίγεται το 'νυν' στο 'αεί!'

Την ερώτησα τότε: -Της ζωής που τραβά
τ'αφρισμένο ποτάμι ;
Στα νερά του ποιούς σέρνει και ποιός φέρνει ξανά
ζωντανούς τους πνιγμένους;
Πως την λεν την ροδιά και τον άνεμο πως
που φυσά το καλάμι ;
Ποιός αγέρας που'χάθη σε ξωκκλήσια μικρά
να μιλά στους χαμένους ;
Και τα χρόνια που ξόδεψε καιρού πυρκαγιά
που τάχα πηγαίνουν ;
'Κι'απ'τ'αμόνι ο ήχος',τήνε ρώτησα πάλι,
'πως δεν φτάνει στ'αυτιά μου; '
Και μου'φάνη πως άκουσα,σαν λυγμό από βιολί
λόγια μύρια να βγαίνουν
νερών...που χανόνταν σε στέρνα σιωπής..
και μιλούσε η καρδιά μου...
[align=center]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φιλοσοφικά,Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω...

ΑΝΤΗΣ 04-10-2014 @ 11:30	φοβερο
mari-go 04-10-2014 @ 11:49	Αναζητήσεις... αναπάντητα ερωτήματα... στο "αμόνι " των σκέψεων .... Πολύ ωραίο ! ! !
pennastregata 04-10-2014 @ 11:52	::yes.:: ::rock.:: ::yes.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ 04-10-2014 @ 12:52	Μπάρκο αρμάτωσα κι'άρμενα έπλεξα 'γώ το κορμί μου ... Θα ήθελα πολύ να έβρισκα τις κατάλληλες λέξεις για να εκφράσω τον θαυμασμό μου, αλλά μπροστά σε τέτοιο έργο μένω άφωνος !!! ... Πολλά και ειλικρινά συγχαρητήρια !!! ... Καλό ΣΚ ... ::382.:: ...
eclipsi00 04-10-2014 @ 13:38	Νοσταλγικές νουθετήσεις , εξορμήσεις ενός μυαλού που ασίγαστα γητευτικά απρ'οσμενα πειρατικά ηθικοστόλιστα μπαρκάρει σε Ουραλένιον πατάρι.&_ υποκλίνομαι , Μ.Ελμύρας ! ! ! ΛΑΜΠΕΡΕς ΕΣΠΕΡΕς ! ! ! ΚΑΛΛΟ Σ/Κ ΓΕΙΑ ΜΑς ! ! ! * Λ Α Μ Ψ Η *
Αναπάντεχος 04-10-2014 @ 15:01	Από που νάρχισω και που να τελειώσω ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ
smaragdenia 04-10-2014 @ 15:22	ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
στίχος και εικόνα 04-10-2014 @ 20:22	Πολύ πολύ όμορφο! ::up.:: Καλό Σ/Κ και σε 'σένα!
Pavlos Melas 04-10-2014 @ 20:38	πολύ ωραίο!!!
ΛΥΔΙΑ_Θ 04-10-2014 @ 20:49	::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
adespotoi 04-10-2014 @ 21:55	στην λίμνη των ματωμένων κύκνων. καληνύχτα Μιχάλη. ::smile.::
ταπεινος ναρκισσος 05-10-2014 @ 13:46	Πραγματικά ομορφοτάτος ο στίχος σου.Ξεχειλίζει από ευγνωμοσύνη εγκαρδιοτάτων λιτανευομένων εκφράσεων. Καλό Κυριακάτικο απόγευμα σε εσένα ευγενικέ σε θεσπεσίες εκφάνσεις και εκφράσεις ωραιοσύνης ποιήτη.
saviesa 06-10-2014 @ 20:18	Εξαιρετικό! ::yes.::
nadin1974 15-10-2014 @ 12:10	Και μου'φάνη πως άκουσα,σαν λυγμό από βιολί λόγια μύρια να βγαίνουν νερών...που χανόνταν σε στέρνα σιωπής.. και μιλούσε η καρδιά μου. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο