| |
Arrival at Santos
Here is a coast; here is a harbor;
here, after a meager diet of horizon, is some scenery:
impractically shaped and—who knows?—self-pitying mountains,
sad and harsh beneath their frivolous greenery,
with a little church on top of one. And warehouses,
some of them painted a feeble pink, or blue,
and some tall, uncertain palms. Oh, tourist,
is this how this country is going to answer you
and your immodest demands for a different world,
and a better life, and complete comprehension
of both at last, and immediately,
after eighteen days of suspension?
Finish your breakfast. The tender is coming,
a strange and ancient craft, flying a strange and brilliant rag.
So that's the flag. I never saw it before.
I somehow never thought of there being a flag,
but of course there was, all along. And coins, I presume,
and paper money; they remain to be seen.
And gingerly now we climb down the ladder backward,
myself and a fellow passenger named Miss Breen,
descending into the midst of twenty-six freighters
waiting to be loaded with green coffee beaus.
Please, boy, do be more careful with that boat hook!
Watch out! Oh! It has caught Miss Breen's
skirt! There! Miss Breen is about seventy,
a retired police lieutenant, six feet tall,
with beautiful bright blue eyes and a kind expression.
Her home, when she is at home, is in Glens Fall
s, New York. There. We are settled.
The customs officials will speak English, we hope,
and leave us our bourbon and cigarettes.
Ports are necessities, like postage stamps, or soap,
but they seldom seem to care what impression they make,
or, like this, only attempt, since it does not matter,
the unassertive colors of soap, or postage stamps—
wasting away like the former, slipping the way the latter
do when we mail the letters we wrote on the boat,
either because the glue here is very inferior
or because of the heat. We leave Santos at once;
we are driving to the interior.
Άφιξη στο Σάντος
Να η ακτή! Να και το λιμάνι !
Εδώ, πέρα από τον ισχνό ορίζοντα, υπάρχει ένα τοπίο:
άτσαλα σχηματισμένο και-ποιος ξέρει - τι αυτολύπηση βαραίνει τα βουνά,
θλιβερά και σκληρά όπως είναι, κάτω από το ασήμαντο της βλάστησης φορτίο...
με μια μικρή εκκλησία στην κορυφή ενός. Και αποθήκες,
που κάποιος τις ζωγράφισε αδύναμο ροζ ή θαλασσί,
και μερικοί ψηλοί, αβέβαιοι φοίνικες. Ω, τουρίστα!
Έτσι απο τούτη τη χώρα πρόκειται να πάρεις απάντηση εσύ
για τις αλαζονικές απαιτήσεις σου για ένα κόσμο διαφορετικό,
μια καλύτερη ζωή, με πλήρη κατανόηση
και για τα δύο, επιτέλους! αυτή τη στιγμή,
μετά από δεκαοκτώ ημέρες εναιώρηση;
Ολοκλήρωσε το πρωινό σου. Έρχεται ένα φουσκωτό,
ένα παράξενο κι αρχαίο σκάφος, που φέρει ένα κουρέλι για παντιέρα
Ώστε αυτή είναι η σημαία! Ποτέ δεν την είχα ξαναδεί.
Ούτε ποτέ είχα σκεφτεί να υπάρχει μια σημαία, εκεί πέρα...
αλλά φυσικά εκεί ήταν, στο πλάι. Όπως και τα κέρματα, υποθέτω,
και το χρήμα που περιμένει να τ΄ αρπάξει ο αγωγιάτης
Προσεκτικά τώρα στην κάθοδο μας, από τη σκάλα με τη πλάτη,
εγώ κι η Δεσποινίς Breen, μια μου συνεπιβάτης
κατεβαίνουμε ανάμεσα σε είκοσι έξι φορτηγά πλοία
που περιμένουν ένα- ένα, με πράσινους κόκκους καφέ, να φορτωθεί .
Σε παρακαλώ αγόρι! να είσαι πιο προσεκτικό με το γάντζο του σκάφους!
Πρόσεχε! Ω! Της Δεσποινίδος Breen της έχει γαντζωθεί
η φούστα! Να Εκεί! Η Δεσποινίδα Breen είναι μια εβδομηντάρα,
συνταξιούχος υπολοχαγός της αστυνομίας, από τα πλάσματα τα θεόρατα
Το σπίτι της, όταν είναι στο σπίτι, είναι στο Glens Falls
με όμορφα μπλε φωτεινά μάτια και μειδιώντας αδιόρατα.
Η Νέα Υόρκη. Να τη!. Και να που όλα ταχτοποιήθηκαν.
Οι τελωνειακοί θα μιλούν αγγλικά, ελπίζουμε,
και θα μας αφήσουν το μπέρμπον μας και τα τσιγάρα μας.
Τα λιμάνια είναι αναγκαία, όπως τα γραμματόσημα, ή όπως να σαπουνίζουμε,
αλλά σπάνια φαίνεται να νοιάζονται τι εντύπωση θα κάνουν,
ή, όπως αυτό, και υπάρχουν μόνο, αφού δεν έχει σημασία,
σαν υπολείμματα σαπουνιού, ή ταχυδρομικά γραμματόσημα-
που πετάς μακρυά, όπως ετούτο και χάνεται η ουσία
να ταχυδρομήσεις τα γράμματα που έγραψες στο πλοίο,
είτε επειδή τα γραμματόσημα εδώ είναι πολύ κατώτερα
ή εξαιτίας της αφόρητης ζέστης. Αφήνουμε το Σάντος αμέσως
και οδηγούμαστε στα ενδότερα!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
