| |
Αλγεβρικές οι εντυπώσεις που λειαίνεις,
και στις ματιές ζεστή χρυσόσκονη σκορπάς
Απαγωγές εις άτοπον συγχώρεση προσμένεις,
σαν διαιρείς τα δάκρια σε κύματα χαράς.
Μεταβλητή η παρουσία σου μια λίστα,
όταν παράγωγα θυμώνεις με το χθες.
Ολοκληρώνεις αφαιρέσεις σαν αρτίστα,
και δεν προσθέτεις πια τις όμορφες στιγμές.
Σκηνή στο άπειρο σ΄ ορίζουσα ευθύνης,
και μια διάτρητη απλότητα του "πως".
Πλάθεις αλόγιστα πηλίκα εξ αμύνης,
το ξέρεις ήμουνα για σένα αριθμός.
Πρόοδος μίσους, πολλαπλάσιος ο φθόνος,
ακολουθία πολυώνυμη μην κλαις.
Ήταν γραφτό σου να ριζώσεις επιμόνως,
εκθέτοντας μου εις τον κύβο τις πληγές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
