stixoi.info: Η συμφωνία της μοναξιάς και του έρωτα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132742 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Η συμφωνία της μοναξιάς και του έρωτα

βάζω το δάχτυλό μου στη σιωπή
φόβος και συνήθεια δεν ξεχωρίζω
έτσι λέω και σιωπώ τυχαία ανοχή
όσα έμειναν στη μέση τα σκορπίζω

τραχιά κι απελπισμένα μπρός στα μάτια μου
όλα τα βλέπω και τ'ακούω και θέλω να τα νιώσω
μετέωρα κρατάω ακόμα τα κομμάτια μου
μέσα μου και γύρω μου γυρεύω να τα ενώσω

δως μου τ'ωραίο σώμα σου την όμορφη σου νιότη
σε μιάν ένωση θεέ μου ως το τέλος να στεριώσω
δώς μου και την αχώ του γέλιου σου την πρώτη
να ξεχωρίσω τη φωνή στο πρόσωπό σου να τελειώσω

στέκομαι στο κιγκλίδωμα κι έχω παράξενο το ύφος
μιά θάλασσα μικρή κι ασάλευτη σα να κοιτάζω
αυτός είμαι ορθός στο βάθος και στο ύψος
κι όλο έναν έρωτα αόρατο ακόμα ετοιμάζω

ο ίδιος εγώ πως υπάρχω πρέπει να πιστέψω
ακέριος μες στο άδειο του διαλεγμένου μου καημού
να δώ κι απ'την αντίθετη μεριά τη σημασία του να μαζέψω
τα γκρεμισμένα σκηνικά του πρώτου μου εαυτού

ζητάω να πιαστώ απο κάποιο τάχα σανίδι
δύσκολο σαν βουλίαζω ν'αγναντέψω και το φώς σου
μες στην οργή των στοιχειωμένων ένα βαρίδι
λες με βυθίζει κι ας είναι παντού ο ουρανός σου

καινούργιο καταφύγιο η θελημένη ερημιά μου
παλεύω και ματώνω μερόνυχτα με τον δικό μου λύκο
κι όσοι είπαν πως μ'αγάπησαν δεν γνώρισαν τη μοναξιά μου
μήτε με θυμήθηκαν μήτε καν ένιωσαν πως λείπω

συνεχίζω την πορεία μου με καθάριο προορισμό
σαν ν'άνοιξε μια θύρα απο καιρό κλεισμένη
ένα γνέψιμο προσμένω κάτι ελάχιστο να δώ
δυό μάτια και δυό χείλη και μιά ματιά σου γαντζωμένη

κι ας μοίαζει αφηρημένη μες στο φώς και θαμπωμένη
μα όλα θέλει να τα βλέπει κι όλα να τα δώσει
γιατί η φροντίδα,η ανάγκη,η τρέλλλα να μένει μισοτελειωμένη
φορώντας το υπέροχο κορμί της γυρεύει να τ'αποτελειώσει

να μείνω,να μείνω λοιπόν θαρρώ εδώ
πότε με τον ήρεμο πυρετό της καταιγίδας σου
πότε σε μιά καινούργια αγαπημένη κιβωτό
όπου σύναξες όλο τον πανικό της πλημμυρίδας σου

άλλοτε πάλι θα στέκομαι στον εξώστη να σε περιμένω
ν'αράξεις εδώ κατευθείαν σε μένα για μένα
α ναί είναι όμορφο ένα τέτοιο πεπρωμένο
νάσαι η φλόγα που φωτίζει τα σκοτεινιασμένα

έλα μην αργοπορείς πιο αθώα κι αθόρυβη τώρα
έλα ατελείωτη κι αμέτρητη μες στο άδειο μου κενό
σ'αυτό το αδιάχωρητο έχεις θέση τούτη την ώρα
που με τόση τρυφερότητα ερωτευμένος σε καρτερώ


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ΒΥΡΩΝ 08-10-2014 @ 09:22	::theos.:: ::up.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ 08-10-2014 @ 09:33	Πανέμορφο Αντη !!!!!!!!!!!!!! Καλημέρα
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 08-10-2014 @ 09:34	υπέροχο..........!!!!!!!!!!
smaragdenia 08-10-2014 @ 09:43	δως μου τ'ωραίο σώμα σου την όμορφη σου νιότη σε μιάν ένωση θεέ μου ως το τέλος να στεριώσω δώς μου και την αχώ του γέλιου σου την πρώτη να ξεχωρίσω τη φωνή στο πρόσωπό σου να τελειώσω ...................................... έλα μην αργοπορείς πιο αθώα κι αθόρυβη τώρα έλα ατελείωτη κι αμέτρητη μες στο άδειο μου κενό σ'αυτό το αδιάχώρητο έχεις θέση τούτη την ώρα που με τόση τρυφερότητα ερωτευμένος σε καρτερώ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ Σ΄ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΣΟΥ ΑΝΤΗ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΟΛΟ!!!!!!!!!!!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ............... ::up.:: ::hug.:: ::love.::
Αναπάντεχος 08-10-2014 @ 10:05	ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Ποταμιάνος 08-10-2014 @ 10:50	ζητάω να πιαστώ απο κάποιο τάχα σανίδι δύσκολο σαν βουλίαζω ν'αγναντέψω και το φώς σου μες στην οργή των στοιχειωμένων ένα βαρίδι λες με βυθίζει κι ας είναι παντού ο ουρανός σου Καλημέρα ΑΝΤΗΣ Πολύ καλό! ::yes.:: ::yes.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ 08-10-2014 @ 11:41	άλλοτε πάλι θα στέκομαι στον εξώστη να σε περιμένω ν'αράξεις εδώ κατευθείαν σε μένα για μένα α ναί είναι όμορφο ένα τέτοιο πεπρωμένο νάσαι η φλόγα που φωτίζει τα σκοτεινιασμένα Πολύ όμορφο !!! Καλημέρα !! ... ::382.:: ...
ταπεινος ναρκισσος 08-10-2014 @ 12:11	Υπέροχη και ωραιοτάτη η δημιουργία σου ΑΝΤΗ. Καλό μεσημέρι σου.
oneiropola 08-10-2014 @ 16:01	ζητάω να πιαστώ απο κάποιο τάχα σανίδι δύσκολο σαν βουλίαζω ν'αγναντέψω και το φώς σου μες στην οργή των στοιχειωμένων ένα βαρίδι λες με βυθίζει κι ας είναι παντού ο ουρανός σου ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Μαυρομαντηλού 08-10-2014 @ 17:58	ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΕ ΜΟΝΑΞΙΕΣ ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΑΝΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΜΑΛΙΣΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΓΙΑ ΑΙΩΝΙΟ ΕΡΩΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::yes.:: ::kiss.:: ::kiss.::
Μ.Ελμύρας 08-10-2014 @ 18:24	λα μην αργοπορείς πιο αθώα κι αθόρυβη τώρα έλα ατελείωτη κι αμέτρητη μες στο άδειο μου κενό σ'αυτό το αδιάχωρητο έχεις θέση τούτη την ώρα που με τόση τρυφερότητα ερωτευμένος σε καρτερώ Πανέμορφο,Άντη! Καλησπέρα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο