Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 σ' αφήνω
 
Σ’ αφήνω τώρα πρέπει να πηγαίνω
Βαρύς ο αέρας γύρω που ανασαίνω
Μια θάλασσα ίσως βρω , μια θάλασσα άλλη
Να με κεράσει λίγη αρμύρα πάλι


Σ’ αφήνω, έτσι έμαθα να κάνω
να φεύγω σαν αισθάνομαι πως χάνω
τίποτα αιώνια δεν μας ανήκει
ακόμη κι η ψυχή μένει στο νοίκι

κλείνω τα μάτια, αγγίζω τα μαλλιά σου
πλέκω τα δάχτυλα στα δάχτυλά σου
λίγο προτού σ’ αφήσω εκεί στο πίσω
πριν σε ονομάσω μοίρα, μνήμη, μύθο…

μα θα κρατώ
σαν φυλαχτό
τα όσα φιλιά σου πήρα
κοχύλια που ήταν του βυθού
πνιγμένα στην πορφύρα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
M.is
11-10-2014 @ 06:25
Μοίρα, μνήμη, μύθος.... τι ωραία που ταιριάζουν εδώ αυτές οι λέξεις...
pennastregata
11-10-2014 @ 07:55
"τίποτα αιώνια δεν μας ανήκει
ακόμη κι η ψυχή μένει στο νοίκι..."
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Κυριάκος Τζελεπίδης ( αρμενιστής)
11-10-2014 @ 17:43
ευγε ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
πανσελινος
11-10-2014 @ 19:03
κλείνω τα μάτια, αγγίζω τα μαλλιά σου
πλέκω τα δάχτυλα στα δάχτυλά σου
λίγο προτού σ’ αφήσω εκεί στο πίσω
πριν σε ονομάσω μοίρα, μνήμη, μύθο…

μα θα κρατώ
σαν φυλαχτό
τα όσα φιλιά σου πήρα
κοχύλια που ήταν του βυθού
πνιγμένα στην πορφύρα ::theos.::
Νικηφόρος Ουρανός 38
11-10-2014 @ 20:43
Πολύ όμορφο το πόνημά σου, Χρήστο!
χρήστος
11-10-2014 @ 20:47
σας ευχαριστώ πολύ όλους!
αντιφατική...
11-10-2014 @ 20:57
Πολύ καλό! ::up.::

κλείνω τα μάτια, αγγίζω τα μαλλιά σου
πλέκω τα δάχτυλα στα δάχτυλά σου
λίγο προτού σ’ αφήσω εκεί στο πίσω
πριν σε ονομάσω μοίρα, μνήμη, μύθο… ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο