| |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
05-04-2006 | Γύρω απ το συντριβάνι της που τρέχει με τη φωνή ανθρώπου που πονεί είναι λουλούδια που κανείς δεν έχει ξαναδεί. Με μυρωδιά σιχαμερή και πέταλα που στάζουν φαρμάκι. Φυτρώνουν απ τα μέλη των νεκρών. Ποτέ να μην ξανάρθουμε εδώ. Πάνθηρες λιάζονται στη βρύση. Το δάσος σκοτεινιάζει πιο πέρα. Στις σκάλες του κήπου στριφογυρίζει ο πύθωνας. Παγόνια περπατούν αργά κι επίσημα. Και μας κοιτούν με μάτια ανθρώπων που είχαμε γνωρίσει. Τ. Σ. ΕΛΙΟΤ ....βραδιά ποίησης απόψε Vas | | ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
06-04-2006 | Καλημερα φιλαρακι, κοιτα να γραφεις εσυ και εγω θα ειμαι εδω να σε διαβαζω, πολυ ωραιο...τα σεβη μου !!!!!! | | Δήμητρα
06-04-2006 | Και εγώ εδώ με Ντέρο!Την καλημέρα μου. | | ΚαΤερίνη
06-04-2006 | Καλημέρα,πολύ όμορφο!! | | KTiNoS
06-04-2006 | kalhmera vas :) | | KTiNoS
06-04-2006 | -Algon kai o ponos einai apon !- :) | | μπρουχίτα
06-04-2006 | Γεια σου, βρε Βασίλη. Θαυμάσιο.. | | Αστεροτρόπιο (Jeny)
06-04-2006 | Πολύ καλό... ως την εποχή των πάγων. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
