Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 πως γίνεται
 


πως γίνεται σαν σε σκεφτώ να μου μυρίζει δυόσμος
να φαίνεται ο κόσμος
γυαλί χρωματιστό;
κι ενώ στο χώμα βρίσκομαι και το κορμί βουλιάζει
να αισθάνομαι καράβι
σ’ ορίζοντα ανοιχτό;


πως γίνεται σαν σε σκεφτώ προνύμφη στο μετάξι
που θέλει να πετάξει
να γίνεται η ψυχή ;
κι ενώ φτερά και δύναμη δεν είχα εγώ ποτέ μου
πως δίνομαι στ’ ανέμου
τα χέρια κι ό,τι βγει;

το σκέφτηκα, το δέχτηκα
και πια δε με θυμώνει
στο ίδιο ο καιρός στημόνι
που μας περνά κλωστές

οι αγάπες που διαβήκανε
δεν πήγαν στα χαμένα
κάτι έχουν από μένα,
κάτι κι εγώ απ’ αυτές

πως γίνεται σαν σε σκεφτώ ν’ αγγίζω την ουσία
αφού είσαι απουσία
πλάσμα χιμαιρικό;
πως σου μιλώ; Πως σ’ ακουμπώ; και πως σου λέω μέτρα
τα βέλη στη φαρέτρα
φτάνουν για να σωθώ;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
kapsoura
12-10-2014 @ 01:27
Μου αρεσουν οι αλλαγες του υφους σου
::smile.::
ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ
12-10-2014 @ 02:12
πως γίνεται σαν σε σκεφτώ να μου μυρίζει δυόσμος
να φαίνεται ο κόσμος
γυαλί χρωματιστό;
κι ενώ στο χώμα βρίσκομαι και το κορμί βουλιάζει
να αισθάνομαι καράβι
σ’ ορίζοντα ανοιχτό;

Πολύ όμορφο !!! ... ::382.:: ...
Μ.Ελμύρας
12-10-2014 @ 09:01


Κομψοτέχνημα! Καλή Κυριακή.
ΒΥΡΩΝ
12-10-2014 @ 09:37
οι αγάπες που διαβήκανε
δεν πήγαν στα χαμένα
κάτι έχουν από μένα,
κάτι κι εγώ απ’ αυτές..

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ, παρά την φαινομενική του
απλότητα το κομμάτι αυτό...

Όλο ωραίο, εννοείται...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
pennastregata
12-10-2014 @ 10:57
Εξαιρετικής ευαισθησίας και τέχνης, την καλημέρα και τα σέβη μου!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
πανσελινος
12-10-2014 @ 11:15
...πως γίνεται σαν σε σκεφτώ προνύμφη στο μετάξι
που θέλει να πετάξει
να γίνεται η ψυχή ;
κι ενώ φτερά και δύναμη δεν είχα εγώ ποτέ μου
πως δίνομαι στ’ ανέμου
τα χέρια κι ό,τι βγει;

πως γίνεται σαν σε σκεφτώ ν’ αγγίζω την ουσία
αφού είσαι απουσία
πλάσμα χιμαιρικό;
πως σου μιλώ; Πως σ’ ακουμπώ; και πως σου λέω μέτρα
τα βέλη στη φαρέτρα
φτάνουν για να σωθώ;

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Καλημέρα !

Πώς γίνεται να γράφεις τόσο όμορφα ; ; ;
Απεριόριστος
12-10-2014 @ 12:06
Καλημέρα!

Εκπληκτική γραφή!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαρία Χ.
13-10-2014 @ 11:27
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο