Ξέρω μια νύχτα πως θα ‘ρθεις
δίπλα μου πάλι να σταθείς
ν’ ανάψεις τα φεγγάρια
να γονατίσεις τη νυχτιά
να ‘χεις στα μάτια σου φωτιά
στα χέρια σου τα χάδια.
Ξέρω πως θα ‘ρθεις σαν πνοή
να με ποτίσεις με ζωή
και μύρο των ονείρων
πλατιά ν’ ανοίξεις αγκαλιά
να παίξουν νύχτα τα βιολιά
στα χέρια σου σαν γείρω.
Σαν το παιδί θα κοιμηθώ
κι όταν στο φως ξυπνήσω
με τ’ όνειρό μας θα ντυθώ
κι απ’ την αρχή θα ζήσω.
Ξέρω μια ώρα σιωπηλή
που ούτε πουλί δε θα λαλεί
θ’ ακούσω μια φλογέρα
να πνίγει πόνο και λυγμό
να τραγουδά το γυρισμό
και μια καινούρια μέρα.
Ξέρω μια νύχτα πως θα ‘ρθεις
δίπλα μου πάλι να σταθείς
ν’ ανάψεις τα φεγγάρια
να γονατίσεις τη νυχτιά
να ‘χεις στα μάτια σου φωτιά
στα χέρια σου τα χάδια.
