| |
απο τις στεππες της ασιας
στις πεδιαδες της αμερικης
το χρωμα του αιματος το ιδιο
και η ιδια μορφη των οντων
ποιο παραμυθι μας ξεγελασε
και ποια θρησκεια μας εκανε να μαστε εχθροι
εσυ εις τον αλλαχ πιστος και εγω αλλοθρησκος εχθρος
και φονοι και βιασμοι εις το ονομα θεων
opus dei κανενας δεν αξιζει
εις την μορφη ανθρωποι εις την ψυχη θηρια
ποιο παραμυθι σε κοιμιζει αδερφε
ποιου παραδεισου τα πλουτη
σου λαβωνουν τηνψυχη
ομοια πολεμανε ολοι
για μια ψευτικη πεποιθηση ζωη
αναρχια ταξη και παλι αναρχια
κινομενος και αγομενος απο κλωστη
σερνεσαι μαριονεττα στα λογια φυλαρχων
οπως τα δικα μας εθνη απο νατο προσταγη.
κοιμησου και συ και γω
του οποιου παραδεισου οι πορτες κλειστες
και λυτρωμο δεν θα χεις
οσο και να πασχιζεις αν θανατο μοιραζεις
εις τον θανατο θα αφεθεις
κλεινω τα παντζουρια και ξερενομαι
ερμαιο και εγω των ηχων της tv
μα καπου βαθυα μεσα μου το ξερω
ειμαστε ολοι ισοι σε αυτη τη γη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
